Knippen en plakken

We zijn lekker bezig! Lekker creatief bezig zelfs!
Om te beginnen namen we in Battambang de wok en spatel ter hand en leerden we een paar fijne kneepjes van de Cambodjaanse keuken. Eén daarvan betrof de productie van kokosmelk, die een verrassende gelijkenis vertoont met de productie van koemelk. Kokosmelk bleek niet de vloeistof in de noot, maar water, dat wij, op een krukje gezeten, krachtig door een zak kokosrasp moesten persen (zoek zelf de overeenkomsten). Vervolgens maakten wij hiermee amok. Nee, geen geschreeuw en geruzie in de keuken, maar een heerlijke Khmer style curry!

Deze culinaire lessen dachten wij een paar dagen later mooi in praktijk te kunnen brengen, toen ter gelegenheid van Luuks en Annemarie's verjaardag een feestmaal bereid zou worden.
-- Even tussendoor: Annemarie is een vriendin van ons uit Amsterdam, die in Siem Reap werkt voor stichting Salariin Kampuchea, een stichting die scholen opricht en gratis Engelse les geeft aan kinderen en volwassenen uit de omgeving (zie www.cambodia-school.org). Siem Reap is het dorp bij de wonderlijke tempels van Angkor en wij blijven hier een paar weken om te helpen met allerhande klussen voor Salariin Kampuchea. En voor de gezelligheid met Annemarie natuurlijk! --
Dus, toen waren Annemarie en Luuk jarig en dat gingen zij, geheel tegen de Cambodjaanse traditie in, vieren. Een vriendin uit de buurt zou haar favoriete Khmer gerechten klaarmaken voor al onze lokale vrienden en familie, die we hadden uitgenodigd en die in de gelegenheid waren om aan te schuiven. Wij boden uiteraard zelfverzekerd onze hulp in de keuken aan. Al snel bleek echter dat deze chef er hele andere gewoonten op na hield dan onze leraar in Battambang. Ze was totaal niet onder de indruk van onze snij- en schiltechnieken. Alles moest anders, we kregen nog geen komkommer recht van het mes!
Gelukkig was ze erg aardig, dus we hoefden geen amok te maken. Het eten was verrukkelijk en het feestje in het speciaal versierde schooltje naast Anne's huis was een groot succes.

Toen de festiviteiten over waren, werd het tijd om de handen uit de mouwen te steken en ons nuttig te maken voor de stichting. Salariin Kampuchea is een kleine stichting en arm en mateloos ambitieus, dus ze kunnen alle hulp gebruiken die zich aandient. De rest van de week zaten we met schaar en plakband in de hand en een dikke rol pakplastic op schoot om de boeken van de nieuwe bibliotheek te kaften, opdat ze beschermd blijven tegen het vocht van het regenseizoen en het stof van de droge maanden.
Na vijf dagen knippen en plakken keken we mekaar aan en dachten we: "Nou, jij kan zelf ook wel een knipbeurtje gebruiken!". Ook Annemarie, die heel blij was met ons en inmiddels zeer onder de indruk was van onze knipkunsten, vond dat zij wel toe was aan een kapselaanpassing. Zodoende verlengden we onze werkweek tot zaterdagmiddag en improviseerden we wat onder het afdakje van de school.
Afke bleek de flitsende vingers van haar moeder te hebben en ook Anne knipt een aardig haartje mee. Luuk zat erbij en keek ernaar, en hij maakte foto's! Ze volgen binnenkort, dus houd de site in de gaten!

Tot de volgende keer,
frisse groeten,
Luuk en Afke