NU MET FOTO'S - Sua s' dei Chnam Thmey

Happy New Year!! Of zoals de Cambodjanen zeggen: Sua s' dei Chnam Thmey!! Dat doen ze hier dus halverwege April en niemand kijkt daar vreemd van op. Ze noemen het Khmer New Year, maar ze hadden het beter Khmer Christmas kunnen noemen. Niet alleen allitereert dat beter, het doet ons ook vooral denken aan het kerstfeest zoals wij dat vieren. Ze versieren hun huizen met gekleurde sterren en lichtjes (het liefst fel flikkerend) en ze brengen de dagen voornamelijk thuis door, etend en spelletjes spelend met de familie.
Wij, vreemdelingen zonder vaders of moeders in de buurt, werden uitgenodigd om een dagje mee te vieren met de familie van Chai, de vriend van Anja, de directeur van Salariin Kampuchea. Hier gingen wij uiteraard van harte op in!
Het feest verliep in tegenstelling tot onze jaarwisseling bijzonder rustig, wat niet in de laatste plaats te maken had met het vroege tijdstip waarop wij aanwezig moesten zijn. Het nieuwe jaar ging deze keer namelijk om 6.48 uur 's morgens in!
Na de inzegeningen op TV en een typisch Khmer ontbijt - met z'n allen op de grond zitten en romige noodlesoup slurpen - zocht iedereen een rustig hoekje op om even lekker weg te dommelen. 's Middags bezochten we een paar pagoda's waar het een drukte van belang was. Tijd voor een spelletje! De kinderen vermaakten zich met een spel, dat het best omschreven kan worden als een kruising tussen kegelen en jeux de boules met grote pitten, de jongeren deden ondeugende spelletjes als stoelendansen en appelhappen. Iedereen kirde het uit van plezier en Afke en Annemarie giechelden vrolijk mee. Geen vuurwerk of knallende kurken, maar wel een hoop gezelligheid.

De andere dagen genoten wij met volle teugen van alles wat Siem Reap en omgeving ons te bieden had. Drie dagen lang gingen we duizend jaar terug in de tijd en bezochten we de tempels van Angkor. Dé trekpleister van Cambodja en volgens de laatste berichten één van zeven wereldwonderen - gratis voor locals, een gemiddeld Cambodjaans maandsalaris voor de buitenlanders - was zeker de moeite waard.
Maar de meeste tijd zetten we ons in voor de Stichting. We vouwden boekjes alsof ons leven er vanaf hing, we kaftten ons het apenzuur en schrobden de school samen met de kinderen voor de algehele volksgezondheid. Maar één van de hoogtepunten was toch wel de muzikale engelse les onder begeleiding van Afke, Tracey en de Beatles. Na wat verlegen geneurie in het begin, kwamen de studenten los, zongen ze uit volle borst en hosten ze haast het lokaal uit.

Kortom, de afgelopen vier weken in Siem Reap waren voorbij voor we er erg in hadden. We zullen Annemarie, de gezelligheid en de fijne tijd die we met haar hadden missen, maar het is weer tijd om verder gaan. We bereiden ons voor op de drukte van Vietnam, op naar nieuwe avonturen en andere fijne tijden.

Dikke kus

Luuk en Afke